ورزش سمی!
به گزارش ایت بال، اگر یک ورزشکار اجازه ندهد تا به صورت کامل از تمرینات سخت قبلی ریکاوری شود و به تمرینات دشوار و بیش از اندازه سنگین خود ادامه دهد، این کار منجر به بیش تمرینی می شود.
به گزارش ایت بال به نقل از ایسنا، ورزشکاران حرفه ای تمایل به انجام تمرینات سخت و طولانی مدت دارند تا بتوانند به اهداف خود برسند هرچند امکان رسیدن به موفقیت در ورزشکاران بدون انجام تمرینات سخت و طاقت فرسا بسیار بعید است ولی این شدت بالای تمرینی درصورتی که بدون ریکاوری مناسب باشد، می تواند برای ورزشکاران مخاطرات زیادی مانند صدمه دیدگی، تمرین زدگی و بیش تمرینی به همراه بیاورد.
تمرین زدگی یک وضعیت موقت است که در پاسخ به بارهای سنگین یا شدید تمرینی رخ می دهد. علایم زیاده روی در تمرین معمولاً شامل احساس ناخوشی، اختلال در خواب و نوسانات خلقی است. تمرین زدگی معمولاً هیچ تأثیر قابل توجهی بر عملکرد ورزشی ندارد و اگر یک ورزشکار در مراحل اولیه شرایط وارد شدن در فاز تمرین زدگی را تشخیص دهد و اجازه دهد که شرایط بدنی به درستی ریکاوری شود، وضعیت او به حالت عادی باز خواهد گشت و اگر یک ورزشکار اجازه ندهد تا به صورت کامل از تمرینات سخت قبلی ریکاوری شود و به تمرینات دشوار و بیش از اندازه سنگین خود ادامه دهد، منجر به بیش تمرینی می شود.
بیش تمرینی در ورزشکاران به تمرین بیش از اندازه و ریکاوری ناکافی اطلاق می شود که منجر به کاهش عملکرد و افزایش ریسک صدمه ها و مشکلات جسمانی می شود. ورزشکارانی که بدون داشتن زمان کافی برای استراحت و ریکاوری به تمرینات شدید می پردازند امکان دارد علایم تمرین زدگی یا بیش تمرینی را تجربه کنند. این علایم و مشکلات امکان دارد از ورزشکاری به ورزشکار دیگر متفاوت باشد.
علل اصلی بیش تمرینی
بر اساس این مطلب که از جانب شاهین صالحی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: علل زیادی وجود دارد که امکان دارد سبب افزایش شانس بیش تمرینی در ورزشکاران شود که مهم ترین این موارد عبارتند از: روش های اشتباه تمرینی، موارد فیزیولوژیکی، شرایط روانی و اجتماعی فرهنگی، وجود مشکلات یا شرایط خاص پزشکی و شرایط محیطی و آب و هوا می شود.
روش های اشتباه تمرینی
- تعادل ناکافی بین تمرین و استراحت: بار زیاد یا خیلی شدید بیشتر از ظرفیت ریکاوری بدن
- توالی نامناسب تمرین
- تمرین یکنواخت، خیلی طولانی یا تمرینات مکرری که فاقد تنوع است
- ناسازگاری تمرین با شرایط فیزیکی ورزشکار
- نداشتن بازتوانی و ریکاوری مناسب
- شرکت در مسابقات بسیار زیاد
موارد فیزیولوژیکی
- خواب ناکافی و کیفیت پایین خواب
- تغذیه نامناسب، نامتعادل یا خوردن نامرتب غذا
- مقاومت کم در مقابل استرس جسمی و روحی
- کاهش ظرفیت تطبیق فیزیولوژیکی ورزشکار با شرایط موجود
تغییرات هورمونی در بیش تمرینی:
بیش تمرینی می تواند منجر به افزایش سطح کورتیزول و اپی نفرین شود که این عوامل خود می تواند اضطراب و خستگی را به دنبال داشته باشد. همینطور در بعضی موارد می تواند منجر به کاهش سطح هورمون های تیروئیدی شود که این مورد می تواند خستگی، اضطراب و کاهش سلامت روان را به دنبال داشته باشد. در پاره ای از موارد هم دیده شده است که بیش تمرینی منجر به کاهش سطح هورمون های مردانه مانند هورمون های تستوسترون و دهیدروتستوسترون در آقایان شده است.
در برخی از مطالعات مشاهده شده است که پرولاکتین به صورت قابل توجهی در افراد مبتلا به بیش تمرینی افزایش پیدا کرده و این در شرایطی است که نسبت تستوسترون به کورتیزول کاهش مفهوم داری را در برخی از ورزشکاران نشان داده است. از تغییرات غیر هورمونی هم میتوان به کاهش میزان سطح روی و سلنیوم بدن در ورزشکاران اشاره نمود و تعادل منفی نیتروژن در بدن و همچنین افزایش اوره خون هم در برخی از مطالعات گزارش شده است.
باید بدانیم که پیشگیری و مدیریت بیش تمرینی برای ورزشکاران ضروریست و چند راهکار برای پیشگیری از بیش تمرینی در ادامه آمده است:
استراحت و ریکاوری کافی: روزهای استراحت را در برنامه تمرینی خود بگنجانید و خواب باکیفیت را در اولویت قرار دهید.
بار تمرینی متعادل: از تعادل بین شدت، مدت و دفعات تمرین اطمینان حاصل کنید.
تغذیه مناسب: از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنید تا انرژی و مواد مغذی کافی برای بهبودی فراهم گردد.
به بدن خود گوش دهید: به نشانه های خستگی یا استرس بیش از اندازه توجه کنید و تمرین را بر مبنای آن تنظیم کنید.
تمرین متقابل: برای پیشگیری از صدمه های ناشی از استفاده بیش از اندازه و فرسودگی ذهنی، تنوع را در برنامه تمرینی خود بگنجانید.
تکنیک های ریکاوری: از تکنیک هایی مانند کشش، فوم رولینگ و ماساژ جهت کمک به ریکاوری استفاده کنید.
نظارت بر بار تمرینی: حجم تمرین، شدت و دوره های ریکاوری خویش را برای شناسایی الگوهای تمرین بیش از اندازه پیگیری کنید و لازم به ذکر است نرم افزارهای مختلفی برای این موارد طراحی شده است.
اگر مشکوک به بیش تمرینی هستید، مهم می باشد که از یک متخصص پزشکی ورزشی یا یک پزشک حائز شرایط یا یک مربی آگاه که می تواند رژیم تمرینی شما را ارزیابی کرده و سفارش های مناسب را عرضه نماید، راهنمایی بگیرید. آنها می توانند به شما کمک کنند برنامه تمرینی خویش را اصلاح کنید و استراتژی هایی را برای بازیابی و پیشگیری از بیش تمرینی در آینده پیاده سازی کنید.
منبع: ایت بال
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب