واكاوی رفتار اعتراض آمیز در ورزش ایران
خودزنی ورزشكاران ایرانی از العین تا صوفیه!
ایت بال: فرقی ندارد تیم ملی بزرگسالان فوتبال ایران با هدایت یك مربی خارجی باشد یا تیم ملی كشتی نوجوان با هدایت یك مربی داخلی، مهم این است جایی كه به درست یا غلط مقابل مان زده می شود، در آن لحظه كه گویا خون به مغز ورزشكاران ایرانی نمی رسد، چاره ای جز هجوم یكباره به زمین و زمان پیدا نمی نماییم.
به گزارش ایت بال به نقل از ایسنا، همین چندماه قبل بود كه تیم ملی فوتبال ایران در ورزشگاه هزاع بن زاید شهر العین در اعتراض به تصمیم داور شیرازه اش از هم پاشید تا تیم ملی در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا به بدترین شكل ممكن از این رقابت ها خداحافظی كند، با این وجود نیمی از سال نگذشته كه اعتراض های كشتی گیر تیم ملی نوجوانان ایران در رقابت های جهانی صوفیه بلغارستان موجب شد تا دست تیم از كسب عنوان قهرمانی جهان كوتاه بماند، مسئله ای كه به خوبی نشان داده است اعتراض در پیكره ورزش و ورزشكاران ایرانی چه در عالی ترین سطح فوتبال ایران در مقابل چشم میلیون ها بیننده تلویزیونی و چه در رقابتهایی در رده پایه و به دور از هجوم لنزها رخنه كرده است.
در صوفیه بلغارستان چه بر سر تیم ملی كشتی آمد؟
تیم ملی كشتی آزاد نوجوانان ایران همین چند روز پیش شانس نخست كسب عنوان قهرمانی جهان در صوفیه بلغارستان بود اما با اعتراض نابجا و دست ندادن كشتی گیر وزن ۵۱ كیلوگرم ایران با مربی حریف، این كشتی گیر بلافاصله از مسابقات اخراج شد تا با حذف ۱۰ امتیازی كه به سبب كسب عنوان پنجمی كه توسط این ورزشكار به دست آمده بود، تیم ملی كشتی ایران با فاصله ای ۲ امتیازی نسبت به روسیه عنوان قهرمانی جهان را در این رقابت ها از دست بدهد.
نكته حائز اهمیت این بود كه با وجود تصمیم درست داور و اصرار سرمربی تیم ملی كشتی، این كشتی گیر نوجوان حاضر به دست دادن با حریف و داور نبود و هرچند كه در نهایت به میانه تشك رفت تا دست حریفش بالا رود اما باز هم از دست دادن به سرمربی تیم حریف امتناع كرد تا از طرف هیئت داوران از این رقابت ها اخراج شود. اتفاق تلخ تر اما توجیه نادرست سرمربی تیم ملی و دیگر مسئولان این تیم بجای قبول اشتباه بود، جایی كه باز هم صحبت از توطئه و تصمیمات پشت پرده برای گرفتن عنوان قهرمانی از ایران و تقدیم آن به روسیه با عنوان" سر تیم ما را بریدند" به عمل آمد تا باز هم بجای شناخت و دست یافتن به علل اصلی یك اتفاق شاهد توجیه و گام برداشتن در همان مسیر غلطی باشیم كه سالیان سال است به یك عادت بد برای ورزش ایران تبدیل گشته است.
شاید اگر این اتفاق برای یك كشتی گیر روس رخ می داد هیچ گاه دیسكالیفه نمی شد اما وقتی نفوذی در راس كشتی جهان نداریم و شرایط را می دانیم، چه دلیلی دارد بهانه دست تصمیم گیرندگان بدهیم كه با یك راهكار قانونی سر تیم ما بلا بیاورند و عنوان قهرمانی جهان را از ما بگیرند.
ورزشگاه هزاع بن زاید مبهوت رفتار شاگردان كی روش!
بهمن ماه سال قبل بود كه در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا ۲۰۱۹ تیم ملی فوتبال ایران در ورزشگاه هزاع بن زاید شهر العین مقابل تیم ملی فوتبال ژاپن صف آرایی كرد و درانتها شاگردان كی روش با نتیجه سه بر صفر تن به شكست دادند تا حسرت قهرمانی برای فوتبال ایران در این رقابت ها به نزدیكی نیم قرن برسد.
معلوم نشد آن شب چه رخداد اما هرچه بود از سوتی كه زده نشد شروع شد، جایی كه تمامی مدافعان تیم ملی یكی بعد از دیگری به سبب سوت نزدن داور بازی را رها كنند و بجای دنبال كردن توپ معترض بودند كه چرا به سبب شبیه سازی بازیكن ژاپنی خطا اعلام نشده و داور به این بازیكن كارت زرد نمی دهد، درحالی كه كمی آن طرف تر بازیكنان تیم ملی ژاپن با رفتاری حرفه ای بازی را ادامه دادند و در نهایت ایرانیان دست به دهان مانده و ژاپنی ها از شدت خوشی به سبب گلی كه با دست های خودمان به آنها هدیه كرده بودیم به هوا می پریدند.
اعتراض؛ بیراهه ورزش ایران
اینها تنها ۲ مورد حضور ورزش ایران در سطح بین المللی بود، رفتارهایی كه در طول یك فصل بارها و بارها از طرف ورزشكاران در رشته های مختلف ورزشی با آن روبرو می باشیم. چه اتفاقی رخ داده است كه تا این حد اعتراض و بروز رفتارهای غیر حرفه ای در سطح ورزش ایران خودنمایی می كند؟ رفتار صحیح و حرفه ای كه دیگر همانند تجهیزات پر هزینه زیر ساخت و پول كلان نمی خواهد كه در این یك مورد هم كارمان می لنگد! مسئله ای كه صرفا نیازمند آموزش است. امروز در بحرانی ترین لحظات یك معضل اساسی قرار داریم و این سبب شده تا در حساس ترین لحظه های ممكن افسار كار از دستمان بیرون رود.
طولی نخواهد كشید كه اخیرا رقابت در لیگ های مختلف ورزش ایران آغاز خواهد شد، از فوتبال و فوتسال گرفته تا والیبال و كشتی و سایر رشته های ورزشی؛ اما نكته مهم این است كه آیا فصل جدید رقابت ها با تحول رفتاری ورزشكاران همراه خواهد بود یا كماكان شاهد صحنه های زننده در بطن ورزش كشور چه از طرف ورزشكاران، مربیان و سایر عوامل فنی و اجرایی تیم ها خواهیم بود و آیا باز هم شاهد كتك كاری عوامل تیم ها و اعتراض و هجوم نابجا و دسته ای به سمت داوران هستیم؟
كنترل هیجانات مثبت و منفی، استرس، خشم و مسائلی از این دست باید از همان ابتدا چه در خانواده، مدرسه و باشگاه و چه در تیم ملی به ورزشكاران، مربیان و سایر عوامل فنی و اجرایی آموزش داده شود، مقوله مهمی كه گویا به آخرین اولویت برای ورزش كشور تبدیل گشته است و سالیان سال است كه از لزوم حضور روانشناس و رفتارشناس در كنار تیم های ورزشی صحبت به عمل می آید اما گوش شنوایی نیست! تا حدی كه دست ها و جیب ها برای خرج های میلیونی و میلیاردی در آماده باش است اما گویا اندك هزینه ها برای بهبود سطح رفتاری ورزشكاران جایی در برنامه مدیران و سایر دست اندركاران ورزش ایران ندارد.
دكتر علیرضا فارسی رئیس دانشكده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی معتقد می باشد كه اعتراض به عوامل بیرونی در رشته های ورزشی و عدم جست وجوی علت اصلی در ورزش ایران به یك فاجعه تبدیل گشته است و عدم آموزش صحیح ورزشكاران و جست وجوی علل اصلی یك اتفاق در عوامل بیرونی باعث شده تا شاهد فرافكنی در ورزش ایران در توجیه رفتارهای نامناسب عوامل ورزشی باشیم.
او همینطور عنوان می كند موفقیت ورزشكار به سه عامل بستگی دارد كه شامل مسائل بدنی، فنی و روانی است و بطور حتم در حوزه بدنی و فنی كشتی گیران و مربیان ایرانی اشراف كامل دارند و ایران از پتانسیل های بسیار بالایی برخوردار می باشد اما آنگونه كه شاهد آن هستیم در بخش روانی و ذهنی كه ضلع سوم و مهمترین بخش است ضعف فراوانی داریم و بطور حتم اگر اشكال را در خودمان ببینیم و ضعف خودرا بشناسیم در امتداد حل شدن مساله گام برخواهیم داشت اما اگر اشكال را در خودمان جست وجو نكنیم در همان مسیر غلط حركت خواهیم كرد، هرچند كه متاسفانه مسئولان ما به دنبال عوامل بیرونی هستند كه نتیجه ای جز فرافكنی ندارد و این مساله باعث شده تا در چرخه ای باطل قرار گیریم و اشكالات كار همچنان حل نشده باقی بماند.
او می گوید كه اگر مربی به دنبال عامل اصلی نباشد و با عدم اعتراف صحیح و شناخت مساله اهتمام در توجیه كردن داشته باشد ذهن ورزشكار نیز به مرور زمان شبیه به مربی می شود و در نهایت شاهد آن هستیم كه اعتراض به داور، تشك، نور و سایر عوامل بیرونی همواره در راس رفتار ورزشكاران ایرانی است و این مقوله صرفا شامل كشتی یا فوتبال نمی گردد.
همین طور خسرو حمزه عضو كمیسیون روانشناسی كمیته ملی المپیك بر این باور است كه ضعف كنترل هیجانی در ورزش ایران مشهود بوده و پرداختن به نظریه توطئه بجای شناخت علل اصلی رفتار ورزشكاران، مربیان و عوامل فنی ورزش ایران همواره وجود دارد.
وی تاكید می كند كه باید ایجاد ساختارهای مناسب آموزشی هرچه سریع تر در دستور كار ورزش ایران قرار گیرد تا آموزش های لازم همچون كنترل هیجان، جمله خشم، استرس و سایر مسائلی كه سبب بروز كنش ها و واكنش های منفی می شود به ورزشكاران، مربیان و سایر عوامل فنی ارائه شود.
وی همینطور تاكید می كند كه باید ضمن پذیرفتن نقایص و مشكلات موجود از پرداخت نظریه توطئه دوری نماییم و بدانیم كه عدم كنترل هیجان پاشنه آشیل ورزش ایران است و متاسفانه تا زمانی كه از پذیرفتن نقایص و دلیلهای اصلی مشكلات دوری نماییم در مسابقات آتی نیز شاهد اتفاقات مشابه خواهیم بود و این مساله كماكان حل نشده باقی می ماند.
منبع: ایت بال
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب