با الهام از تغییر رنگ ماهی مركب؛
پنجره مایع چند لایه در مصرف انرژی صرفه جویی می کند
به گزارش ایت بال، یک پنجره چند لایه جدید ابداع شده که میتوان آنرا برای چند حالت فیلتراسیون نوری کم مصرف تنظیم کرد.
به گزارش ایت بال به نقل از نیواطلس، الان پنجره های هوشمند گوناگونی توسعه یافته اند که می توانند به صورت الکترونیکی اجازه گذر نور خورشید را بدهند یا آنرا مسدود کنند. کاربران با تنظیم میزان تاری شیشه در پنجره های فتوکرومیک موجود می توانند میزان نور خورشیدی که از راه پنجره گذر می کند و وارد اتاق می شود را تنظیم کنند. در بیشتر موارد شیشه به صورت جزئی طیف قابل مشاهده نور خورشید را می بندد و همزمان اجازه می دهد اتاق پر نور باقی بماند. در این میان طیف مادون سرخ نور وارد اتاق نمی شود و در نتیجه محیط گرم نمی گردد. تعدادی از پژوهشگران دانشگاه تورنتو به رهبری پروفسور بن هاتون با الهام از تغییر رنگ پوست ماهی های مرکب و سپیداج ها شیشه نوین را ابداع نموده اند. این حیوانات می توانند رنگدانه های موجود در بدنشان را در سلول های زیر پوست شان تغییر دهند. سال قبل محققان اعلام نمودند با الهام از قابلیت حیوانات مذکور پنجره ای با قابلیت تغییر رنگ ابداع نموده اند. نمونه اولیه پنجره مایع این طرح اولیه شامل چند ورقه از پلاستیک شفاف است که روی هم قرار گرفته اند و در هرکدام از آنها شبکه ای از میکروکانال هایی با ضخامت چند میلیمتر وجود دارد. با پمپاژ مایعات حاوی رنگدانه های مختلف ( یا مولکول های دیگر) به داخل یا خارج کانال ها در هریک از ورقه ها میتوان ترکیب مختلفی از کیفیت بصری برای پنجره ایجاد کرد. مثلاً با پمپاژ رنگدانه ای که نور قابل مشاهده را روی یک ورقه می بندد و همزمان پمپاژ رنگدانه های مسدود کننده مادون سرخ به لایه ای دیگر میتوان پنجره را طوری تنظیم کرد تا نور قابل مشاهده وارد شود. علاوه بر آن پمپاژ رنگدانه منتشر کننده نور به داخل یا خارج از ورقه دیگر، لطافت یا شدت نور مرئی خورشید را در داخل اتاق تنظیم می کند. محققان با استفاده از مدلهای رایانشی مبتنی بر عملکرد نمونه های اولیه تخمین می زنند اگر پنجره های مایع فقط برای ماژول بندی انتقال نور مادون سرخ استفاده شود، امکان دارد انرژی که یک ساختمان سالانه برای گرمایش، سرمایش و نوردهی استفاده می نماید، ۲۵ درصد کاهش پیدا کند. اگر پنجره ها بتوانند نور قابل مشاهده را کنترل کنند میزان صرفه جویی در انرژی به حدود ۵۰ درصد هم می رسد. این تحقیق در ژورنال PNAS انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب