فقر حركتی از مصرف سیگار خطرناك تر است!
به گزارش ایت بال عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با اشاره به این كه فقر حركتی از سیگار، دیابت، بیماری های قلبی-عروقی خطرناك تر است، اظهار نمود: متاسفانه فعالیت بدنی ایرانیان به پیاده روی از درب منازل تا خودرو محدود شده است.
حامد عباسی در گفت و گو با ایسنا، در ارتباط با فعالیت های بدنی و فقر حركتی در میان مردان و زنان ایرانی، اظهار نمود: در كل دنیا فقر حركتی مقوله ای نگران كننده است و با عنایت به تغییر سبك زندگی و ماشینی شدن فعالیت های مختلف، شاهد كاهش فعالیت بدنی و فقر حركتی در میان اقشار مختلف هستیم.
وی افزود: علاوه بر این در رده های سنی پایین كودكان به سبب استفاده از دستگاه های دیجیتال نظیر موبایل، تبلت و... به یك جانشینی عادت كرده اند و با عنایت به جذابیت های تكنولوژی شاهد كاهش فعالیت بدنی آنها هستیم. این در حالیست كه در گذشته مقوله ای تحت عنوان "بچه های كوچه" داشتیم و شاهد بودیم كه كودكان در كوچه به فعالیت های بدنی مختلف و بازی كردن مشغول بودند اما سبك زندگی آپارتمان نشینی كودكان را از كوچه دور كرده است و صرفا شاهد حضور آنها مقابل تلویزیون و سایر ابزار سرگرم كننده دیجیتالی جدید هستیم.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با اشاره به این كه اگر فرد نتواند در خود عادت رفتاری صحیحی ایجاد كند بعنوان فردی بی سواد از او یاد می شود، اظهار داشت: باید الفبای ورزش كردن را در مدارس آموزش دهیم و شرایط را به شكلی پیش ببریم كه شاهد افزایش تحرك و فعالیت بدنی دانش آموزان در سنین پایین تر باشیم.
میزان پیاده روی ایرانیان به درب منزل تا خودرو ختم شده است
وی با بیان این كه بر طبق یك تحقیق خارجی انجام شده فقر حركتی از مصرف سیگار، مبتلا شدن به دیابت، بیماری های قلبی-عروقی و سایر موارد این چنینی خطرناك تر است، اظهار نمود: فقر حركتی یك خطر بارز برای افراد مختلف است و هم اكنون شاهد كاهش سن پیری در جامعه ایرانی هستیم كه به صورت زانو درد، كمر درد، گردن درد و... خودرا نشان میدهد و به سنین پایین تر هم منتقل شده است. در همین راستا افراد به سبب كاهش فعالیت بدنی و فقر حركتی قدرت عضلانی خودرا از دست داده اند و با عنایت به محدود شدن حركات آنها بافت های عضلانی شان روز به روز ضعیف تر می شود.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی افزود: علاوه بر شاهد پشت میز نشینی هشت ساعته كارمندان در دستگاه های اداری مختلف هستیم و در هنگام حضور آنها در منزل هم صرفا عادت نشستن یا درازكش بودن در میان افراد رایج است و متاسفانه میزان پیاده روی آنها به درب منزل تا خودرو ختم می شود.
حداقل فعالیت بدنی؛ سه جلسه تمرینی یك ساعته
عباسی در مورد فعالیت بدنی منظم، توضیح داد: انجام سه جلسه تمرینی یك ساعته در هفته حداقل فعالیت بدنی است كه به صورت منظم تعریف شده است و به طور قطع اگر شاهد ورزش منظم افراد در زمان كافی باشیم سلامت جسمی آنها مطلوب تر خواهد بود.
وی افزود: باید با مدیریت، تغییر رفتار افراد را جهت ورزش كردن رقم بزنیم تا شاهد این نكته مهم باشیم كه بعد از یك هفته یا یك ماه افرادی كه به ورزش روی آورده اند آنرا رها نمی كنند. این مسئله نیازمند برنامه ریزی جدی است و از آگاهی شروع شده و به تغییر رفتار و عادت تبدیل می شود و در نهایت جزو جدا نشدنی زندگی مردم خواهد بود.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در ادامه با اشاره به این كه ورزش كردن صرفا با شعار محقق نمی گردد و باید در سبد فعالیت خانوارها گنجانده شود، افزود: باید سازمان ها و دستگاه های متولی زیرساخت ها و مشوق های لازم را فراهم آورند تا افراد در سنین مختلف به ورزش كردن روی بیاورند. متاسفانه سواد جسمی در افراد كم شده است و باید بتوانیم زمینه ی این سواد را ایجاد نماییم، چونكه ورزش كردن پدیده ای است كه باید از سنین پایین تر توسط افراد مورد توجه قرار گیرد و به یك عادت تبدیل شود؛ آثار مثبت ورزش بر كسی پوشیده نیست و حداقل اثر آن این است كه بعد از ورزش كردن میل به پرخاشگری كاهش پیدا می كند.
مردم هم باید به ورزش كردن اهتمام ورزند
وی افزود: علاوه بر دستگاه های متولی خود مردم هم باید به ورزش كردن اهتمام ورزند و در صورت وجود زیرساخت ها و ایجاد فرهنگ سازی مناسب دلیلی برای عدم فعالیت بدنی در میان افراد وجود ندارد و این مسئله ای نیست كه توسط مردم نادیده گرفته شود.
عباسی با اشاره به این كه در كشورهای توسعه یافته خیلی از دروس همراه با بازی كردن آموزش داده می شود، اظهار داشت: ورزش در محیط كار مسئله دیگری است كه باید به آن توجه گردد. در كشور ژاپن هرازچند گاهی آمادگی جسمانی افراد سنجیده می شود و آن هایی كه وزن و آمادگی جسمانی بهتری دارند تشویق شده و پاداش های مختلفی دریافت می كنند، بدین سبب وزن و آمادگی جسمانی مطلوب باید بعنوان یك شاخص كاری تعریف شود.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با تاكید بر این كه فعالیت بدنی و ورزش كردن مقوله ای چند بعدی است كه باید بر طبق الگوی توسعه ورزش به آن توجه كرد، اظهار نمود: متاسفانه در ایران الگوی توسعه ورزش تعریف نشده است و هر یك از بخش ها نظیر مدرسه، خانواده، وزارت ورزش و جوانان، شهرداری، دانشگاه وغیره كار خودرا انجام می دهند و نگاه یكپارچه ای در این راستا وجود ندارد.
بیداد كردن ناهنجاری های عضلانی-اسكلتی در دستگاه های اداری
وی درانتها اشاره كرد كه آمار ناهنجاری های عضلانی-اسكلتی نظیر گردن درد، زانو درد و... در دستگاه های اداری كشور بیداد می كند و باید پایش سلامت آمادگی جسمانی توسط دستگاه های مختلف برای كاركنان آنها مدنظر قرار گیرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب