نحوه فعالیت بدنی كودكان در سه بازه سنی تا 12 سال
ایت بال: عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در مورد فعالیت بدنی در بازه های سنی صفر تا سه، سه تا سه، هفت تا ۱۲ سال توضیح داد.
امین غلامی در گفتگو با ایسنا، در ارتباط با مقوله فقر حركتی در میان جامعه ایرانی بخصوص كودكان در سنین مختلف، اظهار نمود: مبحث فعالیت بدنی در میان كودكان باید در سه بازه سنی صفر تا سه سال، سه تا هفت سال و هفت تا ۱۲ سال بررسی شود و در مورد هر یك از موارد به صورت متفاوت برنامه ریزی شود.
وی افزود: پایه سواد حركتی پیش از ورود كودك به هفت سالگی رقم می خورد اما در كشور ما برنامه مشخصی برای این بازه سنی در زمینه فعالیت بدنی تعریف نشده است. زمانی كه یك كودك از طفولیت خارج می شود باید برنامه مشخصی برای فعالیت بدنی كودكان در چارچوب های مختلف مدنظر قرار گیرد، چون كه اثربخشی تمرینات و فعالیتهای بدنی در بازه سنی ۲ تا هفت سال ثابت شده است.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با اشاره به این كه در بازه سنی صفر تا ۲ سال برنامه های متفاوت بدنی در چارچوب بازی برای كودكان باید تعریف شود، افزود: این برنامه ها در چارچوب كلاس های والد و كودك است و با حضور خانواده ها جریان پیدا می كند، متاسفانه خلا برنامه ای در این حوزه در كشور وجود دارد و برنامه منظمی در این رابطه برای افزایش فعالیت بدنی كودكان تعریف نشده است.
جامعه نسبت به فقر حركتی حساس شده است
وی با بیان این كه به تازگی حساسیت هایی در حوزه فقر حركتی به وجود آمده است و جامعه نسبت به این كلید واژه حساس شده است، اظهار نمود: نهادهای متولی همچون وزارت ورزش و جوانان، سازمان بهزیستی، شهرداری و وزارت آموزش و پرورش باید برنامه ریزی جامع و مدونی را در این خصوص انجام دهند و از فعالیت جزیره ای پرهیز شود. ما نیازمند یك برنامه جامع و یكپارچه در این خصوص هستیم و لازم است كه با ورود یك كودك به بازه های سنی مختلف شرایط متفاوتی به منظور فعالیت بدنی مدنظر قرار گیرد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با اشاره به بازه سنی سه تا هفت سال، تصریح كرد: در این بازه سنی كه پیش از ورود كودكان به مدرسه است باید تمرینات مختلفی تعریف شود و با فضاهایی نظیر مهدكودك ها فضاهای باز همچون پارك ها و یا باشگاه های تندرستی كه در آینده ایجاد خواهد شد روبررو هستیم.
وی افزود: در عین حال باید دانش افزایی مربیان و معلمان در حوزه رشد حركتی و حركت پایه كودكان را در دستور كار قرار دهیم و چه سازمان بهزیستی مربیان خویش را آموزش داد و بروز كند چه شهرداری ها بعنوان متولیان فضاهای باز و پارك ها از مربیان ورزشی استفاده كنند و چه باشگاه های تندرستی این مسئله را مدنظر قرار دهند.
غلامی در مورد ایجاد باشگاه های تندرستی كودكان نیز، عنوان كرد: آئین نامه ایجاد این باشگاه ها به وزارت ورزش و جوانان ارجاع شده است و در صورت تایید به اداره كل ورزش و جوانان استان ها ابلاغ می شود و بعد از آن به هیات های استانی خواهد رفت و در نهایت در چارچوب ورزش همگانی در دستور كار قرار می گیرد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در ادامه به بازه سنی هفت تا ۱۲ سال اشاره و بیان كرد: در این بازه سنی كودكان می توانند به رشته های مختلف ورزشی ورود كنند، اما فعالیت آنها هم در چارچوب بازی و سرگرمی باشد كه نه كاملا بازی و نه كاملا ورزش است؛ به صورت مثال می توان به رشته هایی نظیر فوتبال، مینی بستكبال و غیره اشاره نمود تا آرام آرام و در فضایی بانشاط علاقه مندی كودكان به ورزش رقم بخورد و زمینه ی ورود آنها به ورزش حرفه ای مدنظر قرار گیرد.
وی افزود: در مورد بازه سنی ۱۲ سال به بعد هم كودكان می توانند به صورت حرفه ای به ورزش كردن بپردازند و آموزش های لازم به آنها عرضه شود.
میزان فعالیت بدنی كودكان از نظر سازمان بهداشت جهانی
غلامی با اشاره به این كه سازمان بهداشت جهانی میزان مناسب فعالیت بدنی برای كودكان را روزانه ۶۰ دقیقه با شدت متوسط به بالا تعریف كرده است و می تواند این میزان تا دو ساعت هم افزایش یابد، اظهار داشت: ورزش كردن می تواند سلامت روانی، سلامت جسمی و سلامت اجتماعی كودكان را رقم بزند.
عضو هیات علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با تاكید بر این كه ایجاد باشگاه تندرستی كودك می تواند تحولی در این عرصه را رقم بزند، اظهار نمود: تجهیز سالن های ورزشی به منظور ایجاد باشگاه های تندرستی هزینه ای حدود پنج الی شش میلیون تومان را نیاز دارد كه به هیچ وجه رقم بالایی نیست و با چنین هزینه ای می توان شرایطی را فراهم نمود كه كودكان بتوانند در فضایی مناسب به فعالیت بدنی و بازی بپردازند، در این حوزه صرفا با تعرفه خاص سالن های ورزشی روبرو می باشیم و باید مربیان و معلمان آموزش های لازم را ببینند.
غلامی در ادامه با تصریح این كه مطالعه ملی و استانی در حوزه فقر حركتی در كشور انجام نشده است، اظهار نمود: متاسفانه آزمون استاندارد ملی در این عرصه نداریم و نمی توان یك كودك ایرانی را با یك كودك خارجی مقایسه كرد و دلیل آن هم شرایط متفاوت جامعه برای این كودكان است.
وی افزود: ما در آزمون های ارزیابی مهارت های حركتی در سنین مختلف با مشكل مواجه هستیم و استانداردهای لازم تعریف نشده است، مسائل مطرح شده در مورد فقر حركتی صرفا استنباط است و باید برای محكم حرف زدن نیازمند آزمون جدی هستیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب